آبی بی کران آسمان هستم و گنج نهانی از سنگ های فیروزه ای در سینه دارم. دست هایی دارم که گل می دوزد و گل می سازد. دستهایی دارم که با گل و برگ آشناست.رنگ ها را می شناسد. با پاییز و بهار هم پیمان است و با مهر و آبی آسمان پیوندی جاودانه دارد. دستهایی که با خورشید درونم آغازگر دیروز و امروز من بوده و همراه فردایی جاودانه است.
از ابتدای شروع گلدوزی ماشینی در ایران و دقیقا به این دلیل اینکه پهنای زیگزاگ چرخ های خیاطی و گلدوزی در آن هنگام، عمدتا بین صفر تا پنج بود؛ اصطلاح صفر- چهار و یا صفر- پنج رایج گردید. یعنی عرض و پهنای کردونه ای که خطوط طرح را پوشش می داد تا چهار میلیمتر بود و نه بیشتر. این اصطلاح که با عنوان کردونه با صفر- چهار شروع و بعدها در مواردی به کردونه با صفر- هفت، متداول شد، در مسیر زمان و با تغییرات دیگر در پهنای زیگزاگ و… به مرور تبدیل به اصطلاحاتی مانند میزان دوزی، آرام دوزی، خامه دوزی و حتی شامه دوزی گردید. و امروزه همه این اصطلاحات با تغییراتی در نوع کاربردشان در بخش های متفاوتی از طرح و یا نخ؛ رایج می باشد.
در تصویر زیر نمونه ای از گلدوزی بر روی یک لباس بسیار زیبا را می بینید که در کارگاه سوزندوزی شب افروز، اجرا شده است. در اجرای دوخت این لباس، تماما از تکنیک دوخت کردونه عرضی؛ استفاده شده است. برای دیدن تصاویر بیشتری از این لباس زیبا بر روی کلمه نشانی کلیک نمایید. طرح لباس نیز به همراه تصاویر دیگر قابل دریافت است. در صورت تمایل می توانید طرح آن را بر روی لباسی دیگر و برای خودتان بدوزید و لذت ببرید. اوقات دلنشینی داشته باشید.
