شاید بسیاری از شما نیز چون من وقتی روزهای کودکی، صندوق پر رمز و راز مادر، بوی خوب مهربانی و قصه هـای مادر بزرگ را به خاطر می آوریــم، ناخودآگاه صندوق های کوچک و بزرگ گوشه اتاق یادمان میآید که با خودش بوی پارچه های مخمل، کتان، ابریشم، تافته، ترمه، کشمیر و دارایی را به همراه داشت و اینکه این پارچه ها، در مسیر زمان گاه به گاه می بایست گشوده شود و جای خط تای پارچه ها جابجا شود تا از فرسوده شدن پارچه ها جلوگیری گردد و لکه های زرد، آن را در بر نگیرد یا به اصطلاح؛ بی مهری بر آن ننشیند.
جلوگیری از فرسایش پارچه ها در کودکی، راز ماندگاری در آینده را می آموخت و من یاد می گرفتم با هر باز و بسته شدنی؛ گویی دنیای درونم همچون سرو های بی قرار پارچه های ترمه، بی قرار و بی قرار تر می شدند تا بتوانند تار به تار پارچه های کتان را نیز بکاوند، بشمارند و شبکه هایی از رویش عشق بر آن بدوزند. پارچه ترمه بود و سوزنی و سجاده، جانمازی، کیف قرآن و کیف پول و…. یا کتان که با ابریشم آذین می یافت. دست بافت ها و رو دوزی هایی گرانبها که در کارگاه های خانگی و خانوادگی بافته و دوخته شده بودند و همچون آینه مسیر لحظه های، رویش و شکفتن را می نمایاندند.
در هر باز و بسته شدنی از هر تکه پارچه و دوخت، راز اتصال نسلی به نسل دیگر، تاریخچه تکه پارچه ها، نوع کاربرد و مصرف، تعریف سنت ها و آیین قومی، ملی و مذهبی دوباره و دوباره شکل و معنا می یافت و در میان ذهن پر رنگ تر می شد که از چه کسی و در کجا و چگونه و چرا باید این مفاهیم و آداب، حفظ و استفاده شود و چگونه برای آینده تعریف شود تا از یاد نرود و در تاریخ حداقل خانواده؛ به عنوان یک میراث خانوادگی بماند. قدرت این حلقه اتصال و راز تداوم فرهنگ، سینه به سینه بسیار بیشتر از نوشته هاست وحتی می توان گفت اصلا قابل مقایسه نیست. بیرون آوردن پارچه ها از صندوق خانوادگی و لمس آنها به همراه آروزهای گفته و ناگفته ، حرف های شنوده و نا شنوده و آدمهایی که آنها را بافتند، دوختند و یا سوزن دوزی آن را انجام داده اند؛ بی گمان همه و همه نشان از حذف بی مهری پارچه های قدیمی می تواند باشد.
آیا هیچ با خودتان اندیشیده اید که دیگر چرا از صندوق ها استفاده نمی کنیم؟ چرا پارچه های مان مورد بی مهری قرار می گیرند؟ چرا دیگر این حرف و حدیث ها، یعنی ارتباط های سینه به سینه، در حال خاموشی است؟ چرا فرصت نمی کنیم همراه مادران مان باز و بسته شدن گذشته ها و تاریخ حداقل خانوادگی مان را، مروری دوباره داشته باشیم؟ لکه های بی مهری زیادی غیر از لکه های بی مهری پارچه ها ، در اطراف مان بوجود آمده و ما آن ها را نمی بینیم. راستی چرا دیگر کسی برای ما از این لکه های بی مهری صحبت نمی کند.
