گاهی سوزندوز بر مبنای درون خودش بی آنکه طرح یا مقصد خاصی مورد نظرش باشد، سوزن و نخ به دست می گیرد و شروع به دوخت می کند. نمیداند که چه می خواهد بدوزد و یا با کدام رنگ؛ اما خوب می داند که باید با سوزن و نخی که به دست گرفته، سینه پارچه را بکاود و ثانیه هایی را بدوزید که می خواهند ماندگار بمانند. همه چیز در یک رویا شکل می گیرد و شاید از ساقه ای نیز، شروع شود. آرام آرام ساقه ها را می دوزی و به آن برگ هایی می افزایی و در میان ساقه و برگ ها، گل هایی می نشانی. صبور هستی و مشتاق، همچون زمانی که میدانی باید باغچه های اطرافت را پر از گل نمایی تا خاک دلگیر نشود.
با هر تکنیک و شیوه ای که در ذهن داری و به یادت می آید می دوزی و می دوزی. رنگ و نماد و شکل گل هایت نیز با ثانیه های مختلف تغییر می کنند. هر ثانیه را به رنگ خودش، همانگونه که در لحظه حس می کنی و در خیال می بینی، می دوزی. ساقه ها گسترده تر می شوند و بالاتر می روند. از یک ثانیه و دقیقه، افزون تر می شوند و تو همچنان می دوزی تا رویای درونت شکل گیرد و…
تصویر زیر نمونه ای خوب از این حس دلنشین سوزندوزی بر روی گلهایی از جنس رویا و خیال می باشد که توسط خانم فاطمه رمضانی، از آموزشگاه شب افروز؛ دوخته شده است. این سوزندوزی بدون طرح و نقش اولیه و فقط و فقط بر مبنای احساس درون سوزندوز در لحظه؛ شکل گرفته است. نخ ها دمسه و تکنیک های دوخت، تکنیک های بنیادی سوزندوزی می باشد. جهت دیدن تصاویر بیشتری از این سوزندوزی، بر روی کلمه نشانی کلیک نمایید.
