رویای بهاری روشن و پر امید دارم. نقشی از آب و آیینه و عشق و هفت نشانه از هستی بر سفره هفت سین ؛ می دوزم. کمی پیش تر گندم ها را به آب نهاده ام تا در حریم سکوتی راز گونه، با جوانه هایش؛ برکتی نو بیافریند.
سبزه ها را با سوزن و نخی سبز و قرمزمی دوزم و می آرایم. گلدانی از گل سنبل با تمام وجودم به آن اضافه می کنم و رویش دانه به دانه گل هایش را در کوک به کوک نخ و سوزن، میان دست هایم مرور می کنم. آنگاه سمنو، سنجد، سماق، سرکه را در کاسه ای می گذارم و می دوزم. همه و همه نشانه ها را می دوزم تا حرمت لحظه هایمان باشد در روزهای نو…. سال نو مبارک.
