هنر سوزن دوزی در گذر زمان دستخوش تغییرات بسیار زیادی شده، هست و به احتمال قریب به یقین؛ خواهدشد. تغییری که اتفاق می افتد، عبور ازسوزن دوزی سنتی به سوزن دوزی مدرن است . چرایی این عبور تا حدودی مشخص می باشد ولی چگونگی آن بسیار مهم است . چرا که اگر درست اجرا نشود، ساختار و بنیان این رشته هنری را نابود می سازد.
سوزن دوزی سنتی به سوزن دوزی مناطق و یا سوزن دوزی بومی مناطق مختلف کشور اطلاق می شود. این سوزن دوزی ها از دیر باز بوده و نسل به نسل هویت خودشان را حفظ ، و تا به امروز با ما همراه بوده اند. در اجرای بسیاری از این سوزن دوزی ها رنگ ها و نقوشی استفاده شده، که خودشان وجه تمایز سوزن دوزی منطقه و هویت سوزن دوزی می باشند و بناچار دخل و تصرف در این سوزن دوزی ها، نه آنکه ممکن نباشد؛ بلکه در صورت دخل و تصرف دیگر نام و هویت قبلی خودشان را ندارند و به سوزن دوزی تازه ای بدل می شوند. مانند آنکه شما نخ، طرح ،پارچه و یا نخ و طرح و پارچه را در دوخت سنتی یک منطقه تغییر دهید. آیا پس از اجرای این تغییرات می توانید نام منطقه ای سابق را بر آن اطلاق نمایید؟ مسلما اینگونه نیست.
سوزن دوزی های سنتی ایران در طرح، نقش و دوخت بسیار متنوع و قابلیت انعطاف پذیری بالایی دارند و درست به همین دلایل می توانند در تغییر کاربرد تولید محصولات سوزن دوزی شده کارا باشند . اصلا لزومی ندارد همه اصول را در سوزن دوزی های سنتی مان تغییر دهیم تا بتوانیم عبور از سوزندوزی سنتی به مدرن را تجربه کنیم. بلکه با اندکی تامل، ایجاد الگو، تبلیغ صحیح مصرف و تولید، می توانیم نوع کاربرد های سوزن دوزی سنتی را به قالبی مدرن و دلخواه در جامعه بدل سازیم و به خوبی از آن بهره مند شویم.
به این ترتیب هم سوزندوزی سنتی و هم هویت خودمان را حفظ می کنیم و هم الگوی قابل ارائه و قابل باوری را ارائه می دهیم که مورد پسند این برهه از تاریخ باشد.
