دشت ها و صخره ها را می پیمایم- از درخت جان وجودم، بالا می روم تا ستاره های مهربانی را آذین بخش شبی دلنشین، ماهتابی و یلدایی کنم. آنگاه زندگی را، مهربانی را و شادمانی را به صبح فرا خوانم.
پس به حرمت ستاره ها، به حرمت شب و روز، به حرمت یاس های سپید، به حرمت مهربانی و به حرمت انار عشق؛ مرا به خاطر سپارید. مرا که همهمه لحظه های نیامده فردا، زمزمه کوک های امروز سوزن دوزی ام است.
کمی پیش تر قسمت های مختلف منظره ای از پاییز را، که با آموزش و توضیح تکنیک های مختلفی از دوخت همراه بود، دیدیم و اینک در تصویر زیر بخش وسیع تری از این زیبایی وسوسه انگیز و دلنشین را در نمونه ای از سوزندوزی خانم خدیجه اصغری می بینیم که با ویژگی های خاص چشم را به تماشای زیبایی های بیشتری از رنگ و نخ فرا می خواند. در صورت تمایل برای دیدن تصاویر بیشتر می توانید بر روی کلمه نشانی کلیک نمایید.
